Я доўга тут стаю
Ля соннай хвойкі гаю, —
Мастацтва пазнаю,
Вучуся, дасягаю.
I за радком радок,
I засьпявалі мары.
Вячорны гарадок
На небе ставяць хмары.
Здаецца, на хвасьце
Кітовым, моцна ўяўным,
Той гарадок расьце
Страшэнным і забаўным.
Вісяць па-над зямлёй
Сады Сэміраміды,
I лёгкай сінявой
Чаруюць краявіды.
Дзівосныя сады —
Скалмачаныя хмары...
Юнацтва мне сюды
Нясеце, мае мары.
|
|
